Voor de vakantie waren we op de Parade. Op een gegeven moment begon het hard te regenen, maar wij zaten heerlijk droog op een muurtje onder een grote boom. De bomendokter in ons gezelschap legde uit hoe het komt dat bomen fungeren als natuurlijke paraplu.
“Alle blaadjes groeien naar het licht toe. Ieder straaltje licht wordt opgevangen en dat betekent automatisch dat ze ook de regen tegenhouden.”
Zelf zorgen voor wat je nodig hebt
Toen ik de dagen daarna een wandeling maakte net na een frisse regenbui moest ik weer aan die woorden denken. De gelijkenis met ons eigen leven schoot me te binnen. Als we vervulling willen ervaren, moeten ook wij naar het zonlicht groeien. Dat is iets wat we zelf moeten doen. Steeds weer het licht opzoeken. De blaadjes wachten niet tot er ruimte voor hen wordt gemaakt, nee, ze zoeken zelf het licht op; ze zorgen zelf voor wat ze nodig hebben. Wachten tot iemand anders het voor je doet, is dus niet de slimste manier wellicht. Net zomin als wachten op de ideale omstandigheden. Als ik eerst maar ander werk heb, beter in mijn vel zit, deze opleiding heb gedaan…
Beschutting voor anderen
Dat komt allemaal terwíjl je naar het licht toe groeit. Op het moment dat je de eerste stap zet, komt wat je nodig hebt als vanzelf. Bij iedere stap komt wat je nodig hebt naar je toe – zon, regen en een zacht briesje. Je groeit en wordt sterker door te doen. Wat het licht is, is voor iedereen anders en dat maakt ook niet uit. Als jij maar weet wat het voor jou is. En het mooie: door jouw licht op te zoeken help je niet alleen jezelf, maar kun je net als de boom tegelijkertijd een beschutting voor anderen zijn.
Egoïstisch? Nee, natuurlijk!
Heb je in de gaten welke volgorde de boom aanhoudt? Eerst voor zichzelf zorgen. Zorgen dat hij genoeg licht krijgt. Vanuit die positie kan hij voor anderen zorgen. Net als in het vliegtuig: bij een ongeluk moet je eerst je eigen zuurstofkapje opzetten, daarna pas dat van je kind. We denken vaak dat het egoïstisch is om (eerst) goed voor onszelf te zorgen, maar het blijkt de natuurlijke gang van zaken te zijn. Logisch natuurlijk: want wat je zelf niet hebt, kun je ook niet aan anderen geven.
