Vragen als ‘wie ben ik’, ‘wat wil ik nou echt’, ‘wat is mijn weg’ en ‘waarom overkomt mij dit’ zijn vragen die je niet zomaar even beantwoord. Het zijn trage vragen; ze vragen om reflectie. Zulke vragen staan op gespannen voet met onze leefwereld, waarin alles behoorlijk snel gaat. We hebben liever een snel antwoord dan een trage vraag.
Trage vragen dienen zich vaak ook traag aan. Het begint met een knagend gevoel, een vage rusteloosheid. Iets wat je ook prima weg kunt drukken. Soms vertalen we dat gevoel naar een snelle vraag. Snelle vragen beginnen vaak met ‘hoe’. Een hoe-vraag vraagt om een oplossing, een quick fix. Is die oplossing er, dan kunnen we weer verder.
Geen snelle oplossing
Trage vragen kennen echter geen snelle oplossingen. En zullen zich vroeg of laat dus wéer aandienen. Als je je vaag onrustig voelt op je werk en je denkt dat op te lossen door een nieuwe baan te nemen, zal de onrust eerst weg lijken, omdat je met iets nieuws bezig bent. Was het onrustige gevoel op je werk echter het resultaat van een trage vraag die ondergronds aan het werk is, dan steekt het gevoel op een gegeven moment toch weer de kop op.
Zingeving en betekenis
Trage vragen kunnen zich op ieder gebied van je leven voordoen. Regelmatig dienen ze zich aan als een gevoel van onvrede met je huidige werk. ‘Is dit wat ik wil doen tot mijn pensioen?’ of ‘Is dit werk echt wat ik wil?’ Of zelfs een heel stellig weten dat je wilt stoppen met wat je nu doet, zonder dat je weet wat je dan wél wilt. Als je erin duikt, kom je erachter dat er een aantal vragen zijn die beantwoord willen worden. Die vragen gaan over zingeving en betekenis, over ontdekken wie je bent en wat je wilt. Over je losmaken van dingen die niet meer bij je passen en je eigen weg gaan. Ook onvrede met je relatie of je huidige levensstijl kunnen een teken zijn van een trage vraag die zich aandient. Heftige gebeurtenissen in je leven maken vaak trage vragen los.
Snelste manier
De snelste manier om een trage vraag op te lossen, is mee te gaan in het tempo van de vraag en er serieus mee aan de slag te gaan. Bijvoorbeeld in stille tijd, meditatie of met hulp van iemand anders. Iets in jou geeft niet voor niets aan dat het nú tijd is om aandacht te besteden aan dit thema. Ook al moet je in een bepaald opzicht misschien vertragen, het betekent niet dat je stilstaat. De beweging wordt alleen anders. Vaak gebeurt er van binnen van alles, terwijl aan de buitenkant weinig te zien is. Door af te stemmen op je innerlijk kompas ontdek je welke aandacht en zorg jouw vraag nodig heeft.
