Onlangs kreeg ik een verzoek van mijn neefje: of ik een doosje lego voor hem wilde kopen in de stad. Het moest iets zijn van Starwars, Ninjago of politie. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging op zoek. Uiteindelijk bleef de keus tussen twee Starwars-doosjes over. Wat zou hij het leukst vinden? Wat als hij een van de twee al had? Wat als hij teleurgesteld zou zijn in wat ik koos?
Toen ik het gekozen doosje overhandigde, was hij helemaal blij. ‘Dit is de beste! De leukste van de wereld! Deze wilde ik altijd al, dit is de beste die je had kunnen kiezen.’
Teleurgesteld
Later bedacht ik wat een geweldig voorbeeld hij is van ‘willen wat je krijgt’. Als volwassenen zijn we geneigd het andersom te doen. We willen iets en dat willen we krijgen. Dat, en niets anders. Zo hebben we het uitgestippeld, zo hebben we het bedacht, dus zo moet het gaan. Helaas geeft het leven ons vaak ook hele andere dingen. Dat brengt boosheid, verdriet, teleurstelling en frustratie met zich mee. We proberen in gevecht te gaan met de werkelijkheid en proberen deze naar onze hand te zetten. We raken misschien teleurgesteld in het leven.
Tevreden
Maar wat als we iets meer loslaten wat we willen en wat meer willen wat we krijgen? Je laten verrassen door het leven en erop vertrouwen dat het goed is. Zoiets is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Het kan vragen om een radicale verandering in je denken. En tegelijkertijd: waarom zou het níet mogelijk zijn? Mijn neefje kan het, dus waarom wij dan niet? Het scheelt een hoop frustratie. Je bent niet meer teleurgesteld, maar tevreden. Nieuwsgierig naar wat dit (onverwachte) je gaat brengen.
Gaat goed
Willen wat je krijgt, betekent natuurlijk niet dat je niets te wensen mag hebben. Of dat een doel nastreven niet oké zou zijn. Het betekent alleen dat je tevredener in het leven staat. Je hoeft minder te jagen en te racen, want het gaat hoe het gaat en hoe het gaat is het goed.
