Gisteren vroeg iemand mij: “Wat betekenen verhalen eigenlijk voor je?” Als vanzelf moest ik toen denken aan vroeger… heel vroeger.
Ik zie het beeld voor me van mijn vader die Pinkeltje, Wipneus en Pim of een boek van W.G. van der Hulst in zijn handen heeft. Naast hem, in het holletje van zijn ene arm, zit één van mijn zusjes en in het andere holletje van zijn arm, zitten mijn andere zusje en ik. Hij leest voor. Mijn vader ging ’s ochtends vroeg de deur uit en kwam ’s avonds vaak laat thuis vanwege zijn werk (en reistijd). Toch las hij ons regelmatig voor. Een vader-dochtersmomentje. Een moment van verbinding.
In het donker
Een ander moment waar ik aan dacht is zomaar een zaterdagmiddag. Net als altijd gaan mijn zusjes en ik met z’n drieën in bad. Ik vertel een verhaaltje over de moddermonsters en om het extra spannend te maken doen we het licht uit. Weer een moment van verbinding, maar ook van grenzen verleggen. Want eigenlijk vinden we het hartstikke eng. Dus uiteindelijk gaat het licht toch maar weer aan…
Op avontuur
Bij verhalen moet ik ook denken aan de boeken die ik vroeger altijd las. Ik verslond boeken van ‘De Vijf’. Altijd maakten ze avonturen mee en het water kan me nog steeds in de mond lopen bij de goed gevulde picknickmanden die ze altijd meenamen op hun avonturen. Net als de verhalen die ik tijdens het spelen in mijn hoofd verzon, waren dit geweldige mogelijkheden om ergens anders heen te gaan. Even ontsnappen aan het echte leven, een moment van magie waarin alles kon.
Zelfkennis
En dan een hele grote sprong… bij verhalen moet ik ook denken aan de coachingsmomenten waarop de mensen die ik coachte een persoonlijk verhaal hadden opgeschreven (hoe kort ook) dat we samen analyseerden. Wát een geweldige dingen kwamen daar uit voort en wat een energie maakte dat los. Dat iemand opeens iets over zichzelf begreep of bepaalde verbanden legde.
Nieuw hoofdstuk
Als laatste denk ik bij verhalen aan het feit dat je zelf de schrijver ervan bent. Dat vergeet ik zelf ook af en toe. Hoe wil ik dat mijn verhaal verloopt en wat moet ik dan schrijven? Het idee dat je zelf elk moment een nieuw hoofdstuk kunt beginnen, geeft energie, maar is ook een verantwoordelijkheid. Je kunt niet een ander de schuld geven als je te lang op dezelfde pagina blijft hangen. Kortom: verhalen brengen mij verbinding, grenzen opzoeken en ontdekken, persoonlijke ontwikkeling, magie en energie. Wat brengen verhalen jou?
