Stel je voor, je bent de prinses in een sprookje en je wacht al jaren op je prins. Het blijft stil. Waarom duurt het zo lang voordat hij je komt redden? Wat is er aan de hand? Je bent toch zeker Doornroosje niet, die eerst 100 jaar moest slapen voor er een prins kwam om haar wakker te kussen.
Op een dag kijk je echter in de spiegel en doe je een gruwelijke ontdekking. Je bent helemaal geen prinses. Je bent een prins! En ergens ver weg zit een prinses op jóu te wachten tot je haar eindelijk komt redden. Hoe heb je je zo kunnen vergissen? Je springt op je paard en spoedt het avontuur tegemoet.
Enorme consequenties
Komt dit in het echte leven niet voor denk je? Oh, zeker wel! Je kunt zonder dat je het in de gaten hebt in het verkeerde verhaal zitten of een personage spelen dat je helemaal niet bent. Je bent in slaap gesukkeld en dat heeft enorme consequenties voor je eigen verhaal: dat staat stil.
Een paar voorbeelden
- Je bent een bepaalde opleiding gaan doen, omdat je vrienden het ook deden, je vader het belangrijk vond of jij zelf dit veel verstandiger vond dan die ene studie zonder toekomstperspectief die je eigenlijk veel leuker vond.
- Met je bedrijf wil je niet teveel afwijken van wat gebruikelijk is in de bedrijfstak. Je houdt je concurrentie nauwlettend in de gaten en denkt: ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’.
- Al je collega’s werken over en jij dus ook, want ja, dat wordt toch van je verwacht? Je kunt het niet maken om je laptop ’s avonds dicht te laten.
Gericht op de buitenwereld
In bovenstaande voorbeelden is van authenticiteit nauwelijks sprake. Je eigen DNA, potentieel, motivatie en passie komen niet aan bod. Als je vooral gericht bent op de buitenwereld, wat doen anderen, wat vindt ‘men’, dan is het lastig rekening te houden met je binnenwereld. Natuurlijk is het goed om oog te hebben voor wat er om je heen gebeurt, maar daarbij hoef je jezelf niet te verliezen!
Opgesloten
Verlies je jezelf wel uit het oog, dan loop je het gevaar een figurant te worden in het verhaal van een ander. Je sluit wie jij bent, de hoofdpersoon in je eigen verhaal, op in het torenkamertje en zet zo je eigen verhaal stil. Nu maar hopen dat het geen 100 jaar duurt voor iemand je wakker kust…
