Gisteren, na de les stemacteren, bedacht ik me opeens iets. Want eigenlijk is de inrichting van de lessen precies wat we in het dagelijks leven ook nodig hebben. De ingrediënten? Vriendelijke regie-aanwijzingen en applaus.
Tijdens de lessen gaan we als student om de beurt de studio in om een tekst in te spreken – van commercial tot stukje van een luisterboek en van een corporate tekst tot een stukje van een audiotour.
Opbouwend
Dat stukje tekst spreek je meerdere keren in en na iedere keer krijg je aanwijzingen van de docent die je helpen om beter te worden. Minder snel praten, een ander volume, meer expressie. Aanwijzingen over je begrip van de tekst, je aanwezigheid en de manier waarop je lijf en je gezicht meedoen in het geheel. Dat voelt niet als kritiek, maar juist als opbouwend en helpend.
Daverend applaus
En als je dan je koptelefoon afzet, de deur van de studio openduwt en naar buiten stapt, dan krijg je een daverend applaus van je medestudenten. Iedere keer weer. Hoe kort of lang je tekst ook was, ongeacht hoeveel aanwijzingen je kreeg, of je lekker in je vel zat of niet. Je krijgt applaus. Gewoon omdat je het weer gedaan hebt. Het voelt lekker, weten dat je dat applaus krijgt. Het maakt dat je niet kunt falen. Dat je je altijd gezien voelt.
Eerlijk
Hoe lekker is het als je dit ook in je dagelijks leven hebt? Iemand met wie je het kunt hebben over wat beter kan. Een eerlijke sparringpartner, die dingen niet mooier maakt dan ze zijn. Iemand die geen blad voor de mond neemt en zonder oordeel opbouwende feedback geeft. Die je spiegelt en je bevraagt. Met wie je kunt lachen over hoe je er soms een potje van kunt maken. En bij wie je ook mag huilen.
Cheerleaders
Tegelijkertijd is het zó belangrijk om cheerleaders te hebben die voor je klappen. Die je steunen, no matter what. Die zeggen dat je het fantastisch doet, dat je zo goed bezig bent en die je credits geven voor het feit dat je opstaat, je zegje doet en fouten durft te maken. Door wie je voelt dat je ook helemaal goed bent zoals je bent.
Balans
Soms is degene die je spiegelt ook je grootste cheerleader. Soms is het beter, handiger of gewoon een feit dat deze twee rollen door verschillende mensen vertolkt worden. Misschien realiseer je je nu dat je één van de twee mist, waardoor je wat uit balans bent. Te veel bezig met wat je beter of anders moet doen of juist blind voor je eigen aandeel in situaties. Ga dan op zoek naar datgene wat ontbreekt. Breng jezelf in balans met de juiste mensen om je heen!
