We leven in een maatschappij waar authenticiteit en individualisme belangrijk gevonden worden. Dit is echter vooral iets van de oppervlakte en de buitenkant: van gepersonaliseerde bankpasjes, doen waar jij zin in hebt en een eigen kledingstijl. Echt authentiek zijn, komt ergens anders vandaan.
Hoewel we talloze keuzes hebben, is het erg moeilijk om echt je eigen keuzes te maken. Een eigen gezicht is goed, als je nog maar wel in een hokje past. En zo zie je in ieder hokje een heleboel individuen die nog steeds niet echt zichzelf (kunnen of durven) zijn. Takken die uitsteken worden gesnoeid en vleugels gekortwiekt. Zo doen we onszelf geweld aan.
Schijn van vrijheid
Bewust of onbewust gaan we mee in ‘hoe het hoort’, wat er verwacht wordt en waarvoor je betaald wordt. We gaan van ‘to do-lijst’ naar mailbox en van verplichting naar verantwoordelijkheid. Voor een groot deel doen we wat iedereen doet, met hier en daar wat persoonlijke keuzes die de schijn geven van vrijheid.
Meegesleept
Onze grootste verantwoordelijkheid kunnen we daarbij zomaar vergeten: zijn wie je bent en het vervullen van de opdracht die dat met zich meebrengt. Inmiddels leven we in een tijd en een maatschappij waarin het niet draait om overleven. Wij hebben de luxe om onszelf verder te leren kennen. Toch kiezen we er vaak voor (uit gemak misschien of onwetendheid) om onszelf mee te laten slepen in het leven van alledag zonder echt persoonlijke keuzes te maken.
Moed nodig
We zijn meer dan een lichaam, een denkend hoofd of een voelend hart; we hebben ook een ziel. Onze ziel is wie we in essentie zijn, met alles waar we ons bewust van zijn én alles waar we ons niet bewust van zijn (en dat is oneindig veel groter dan je bewustzijn). Luisteren naar je ziel maakt dat je jouw unieke leven vormgeeft met dat wat jij de wereld te brengen hebt. Authentiek. Je gaat naar de kern. Op de weg naar binnen vind je ware authenticiteit. Dáar expressie aan geven in je leven maakt je een individu.
